πολυκυτταροπλασία

η, Ν

βιολ. διαίρεση τού κυτταροπλάσματος, που ακολουθεί παράλληλα τις πυρηνικές διαιρέσεις σε ένα πολυπύρινο κύτταρο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυκύτταρο, απόδοση τού ελληνογενούς ξεν. όρου polycyte + -πλασία*].